کد مطلب:77658 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:107
یعنی از خطبه ی امیرالمومنین علیه السلام است: «ایها الغافلون غیر المغفول عنهم و التاركون الماخوذ منهم! ما لی اراكم عن الله ذاهبین و الی غیره راغبین، كانكم نعم اراح بها سائم الی مرعی وبی و مشرب دوی و انما هی كالمعلوفه للمدی، لا تعرف ماذا یراد بها، اذا احسن الیها تحسب یومها دهرها و شبعها امرها.» یعنی ای كسان غافل از آخرت غیر غافل شده از افعال و اعمال ایشان،[1] و ترك كنندگان اطاعت خدا، واگرفته شده از ایشان خویشان و دوستان و عمر و قوت و قدرت را به نیستی و پیری، چه چیز است از برای من كه می بینم شما را از خدا دورشوندگان و به سوی غیر خدا كه شیطان باشد رغبت كنندگان؟! گویا شما چارپایانی باشید كه رها كرده باشد آنها را چوپانی به سوی چراگاه مرض وباآورنده را و آبگاه دردآورنده،[2] نیستند ایشان مگر مانند حیوان علف داده شده از برای كاردها یعنی كشتار، نمی دانند كه چه چیز اراده شده از علف آنها، زمانی كه احسان كرده شود به آنها گمان می كنند كه احسان یك روزه ی آنها در همه ی روزگار است از برای آنها و سیر گردانیدن آنها شغل و كار متعلقه به آنها است[3] و كاری دیگر با آنها ندارند. «و الله لو شئت ان اخبر كل رجل منكم بمخرجه و مولجه و جمیع شانه لفعلت و لكن اخاف ان تكفروا فی برسول الله صلی الله علیه و آله. الا و انی مفضیه الی الخاصه ممن یومن ذلك منه و الذی بعثه بالحق و اصطفاه علی الخلق، ما انطق الا صادقا.» [صفحه 760] یعنی سوگند به خدا كه اگر خواسته باشم كه خبر دهم هر مردی را از شما از وقت بیرون رفتن او از مكانش و از وقت داخل شدن او به منزلش و از جمیع كارهای او، هر آینه می توانم خبر داد، ولیكن می ترسم از این كه كافر شوید درباره ی من از جهت اعتقاد كردن به رسالت من، به سبب شك در رسول خدا صلی الله علیه و آله. آگاه باش و به تحقیق كه من رساننده ام خبر هر مرد را به سوی دوستان خاصه ی خود از كسانی كه ایمن گردانیده شده است آن كفر را از ایشان، به تقریب عصمت و زیادتی معرفت ایشان. سوگند به خدایی كه مبعوث گردانیده است آن رسول را به حق و راستی و برگزیده است او را بر خلق كه زبان نمی گشایم مگر به راست گفتاری. «و لقد عهد الی بذلك كله و بمهلك من یهلك و منجی من ینجو و مال هذا الامر و ما ابقی شیئا یمر علی راسی الا افرغه فی اذنی و افضی به الی. ایها الناس! انی و الله ما احثكم علی طاعه الا و اسبقكم الیها و لا انهاكم عن معصیه الا و اتناهی قبلكم عنها.» یعنی هر آینه به تحقیق كه وصیت كرد و پیش گفت رسول خدا صلی الله علیه و آله به سوی من همه ی آن خبرها را و جای هلاكت كسی را كه هلاك می شود و جای نجات كسی را كه نجات می یابد و مال و بازگشت این امر خلافت را و باقی نگذاشت چیزی را كه می گذرد بر سر من مگر اینكه ریخت آن را بر گوش دل من و رسانید خبر آن را به سوی من. یعنی به وحی و الهام خدا. ای مردمان به تحقیق كه سوگند به خدا كه تحریص نكرده ام شما را بر طاعتی مگر اینكه پیشی جسته ام شما را بر آن طاعت و نهی نكرده ام شما را از معصیتی مگر اینكه باز ایستاده ام من پیش از شما از آن معصیت. [صفحه 761]
و من خطبه له علیه السلام
صفحه 760، 761.